Jindo vs Hokkaido – dwie pierwotne dusze Azji
Pochodzą z dwóch wysp, mają podobny wilczy wygląd i niesamowitą lojalność wobec rodziny, ale różnią się temperamentem, stylem życia i predyspozycjami. Oto porównanie dwóch rzadkich azjatyckich ras: koreańskiego Jindo i japońskiego Hokkaido.
Pochodzenie i historia
Jindo pochodzi z wyspy Jindo w Korei Południowej. To rasa narodowa, objęta ochroną prawną. Przez wieki rozwijała się niemal w izolacji, selekcjonowana pod kątem lojalności, zdolności łowieckich i czystości rasy. Jindo od wieków służył jako pies myśliwski, stróżujący i towarzysz ludzi.
Hokkaido, znany też jako Ainu-ken, pochodzi z północnej wyspy Japonii – Hokkaido. To jedna z najstarszych japońskich ras, używana przez lud Ainu do polowania na dużą zwierzynę – nawet niedźwiedzie. Choć mniej znana niż Shiba czy Akita, ma długą historię i status pomnika przyrody w Japonii.
Wygląd
Jindo i Hokkaido mają zbliżoną, pierwotną sylwetkę – średniej wielkości, proporcjonalne ciała, wyprostowane uszy i zakręcone ogony. Jednak różnice stają się wyraźne przy bliższym spojrzeniu.
Jindo:
• Wysokość: 45–55 cm
• Waga: 15–23 kg
• Kolory: biały, rudy / płowy, wilczasty, pręgowany, czarny, czarny podpalany
Jindo ma elegancką, bardziej „drapieżną” sylwetkę – suchą i atletyczną. Często sprawia wrażenie smuklejszego i bardziej zwrotnego psa. Ma wyraźnie zarysowane rysy pyska, migdałowe oczy i bardzo czyste linie. Sierść jest gładka, ale gęsta, z obfitym podszerstkiem. Ogon może być noszony sierpowato lub zawinięty na grzbiet.
Często wygląda jak pies „ze starożytnego malowidła” – bardzo harmonijny i naturalny.
Hokkaido:
• Wysokość: 45,5–51,5 cm
• Waga: 18–24 kg
• Kolory: biały, czerwony, czarny, pręgowany, sezamowy, czarny podpalany
Hokkaido jest bardziej krępy i mocno zbudowany – przypomina „małego niedźwiedzia”. Jego czaszka jest szersza, a oczy głębiej osadzone. Sylwetka sugeruje siłę i wytrzymałość, a szata jest bardzo gęsta i odporna na zimno – szczególnie imponująca zimą.
W ruchu Hokkaido pokazuje zwinność, ale też masywność – wygląda jak pies gotowy przetrwać surowy klimat północy.
Temperament i charakter
Jindo to pies o ogromnej lojalności wobec jednej osoby lub rodziny. Jest niezależny, czysty, inteligentny, ale też trudny w szkoleniu. Nie lubi chaosu, jest czujny, bardzo ostrożny wobec obcych. Zwykle nie nadaje się do życia w dużej psiej grupie.
Hokkaido również jest lojalny, ale bardziej zrównoważony w stosunku do obcych. To pies odważny, zdeterminowany, często bardzo opiekuńczy wobec dzieci. Może być bardziej otwarty na naukę niż Jindo, choć nadal potrzebuje doświadczonego przewodnika.
Stosunek do innych zwierząt
Jindo ma silny instynkt terytorialny i łowiecki. Nie każdy przedstawiciel tej rasy zaakceptuje innego psa czy kota – szczególnie osobniki tej samej płci. Socjalizacja od szczeniaka to klucz.
Hokkaido również ma instynkt łowiecki, ale generalnie bywa bardziej tolerancyjny wobec innych psów, zwłaszcza gdy jest odpowiednio wychowywany od małego. Wciąż jednak nie jest to rasa dla osób z nieograniczonym stadem zwierząt.
Potrzeby fizyczne i aktywność
Jindo potrzebuje sporo ruchu i stymulacji psychicznej, ale nie jest psem “na okrągło w ruchu”. Ceni spokój, rutynę i kontakt z opiekunem. Może być bardziej wyciszony niż Hokkaido.
Hokkaido to pies o wyższym poziomie energii – potrzebuje aktywności, wyzwań, a najlepiej zadań do wykonania, jednak nadal to pies, który potrafi odpoczywać. Świetnie odnajduje się w aktywnościach typu trekking, canicross, tropienie.
Szkolenie i wychowanie
Jindo nie znosi presji, ale szybko uczy się, jeśli ma zaufanie do opiekuna. Wymaga konsekwencji i spokojnego podejścia. To nie jest rasa dla początkujących.
Hokkaido może być łatwiejszy w podstawowym szkoleniu, głównie dzięki powszechnemu łakomstwu które sprawia, że znacznie lepiej motywuje się go jedzeniem, ale też ma niezależny charakter. Potrzebuje jasnych granic, cierpliwości i dużej ilości pozytywnej motywacji.
Dla kogo?
• Jindo to pies dla osoby z doświadczeniem, spokojnej, cierpliwej, chcącej zbudować relację opartą na zaufaniu. Nie nadaje się do psich parków, hoteli i przypadkowych opiekunów.
• Hokkaido może być lepszym wyborem dla aktywnej rodziny z doświadczeniem kynologicznym, gotowej na pracę i konsekwencję, ale z większą otwartością wobec innych ludzi i zwierząt.
Podsumowanie
Choć na pierwszy rzut oka Jindo i Hokkaido mogą wyglądać podobnie, różnią się w wielu aspektach – od temperamentu po poziom niezależności. Obie rasy są wyjątkowe i niepowtarzalne, ale wymagają świadomych, zaangażowanych opiekunów. To nie są psy dla każdego – ale dla tych, którzy zrozumieją ich dusze, staną się najwierniejszymi towarzyszami na lata.
Zdjęcia historyczne: Historical Dogs from East Asia (Facebook)
Zdjęcia Jindo: hodowla Yuukitohokori (FCI)
Zdjęcia Hokkaido: hodowla Okami No Hokori (FCI)
Dziękujemy!
Wykorzystywanie i kopiowanie treści oraz multimediów bez naszej zgody jest niedozwolone.
