W ostatnim czasie ludzie doszli do przekonania, że termin „Jindo” jest terminem ogólnym, który odnosi się do każdej rasy szpiców z Azji, co jest dalekie od prawdy. Jindo to konkretna rasa myśliwska z Korei (nie wszystkie psy z Korei to Jindo), która przedstawia specyficzne cechy temperamentu i eksterieru. 

Od pewnego czasu zauważalny jest wzrost liczby fundacji importujących psy z koreańskich schronisk i ferm mięsnych – co jest wspaniałe, bo psiaki trafiają do kochających domów i mogą żyć szczęśliwie. Niestety jest jedna kwestia, która nie daje mi spokoju, a mianowicie, wrzucanie wszystkich importów do jednego worka o nazwie “Jindo”, co ma na celu, nie oszukujmy się, przyciągnięcie uwagi ludzi chcących “uratować rasowego psa” oraz jednocześnie obrzucić błotem hodowców, bo to ponoć oni przyczyniają się do tej psiej tragedii. Nic bardziej mylnego.

Osobiście, niejednokrotnie doświadczyłam niechęci do rasowego Jindo co było bardzo przykre, tym bardziej że pewne słowa wychodziły z ust “starych” kynologów.
Nie raz, nie dwa dostałam wiadomość od ludzi, którzy byli przekonani, że ich pies to rasowy Jindo. O pochodzeniu i rasowości psa świadczy jego rodowód, właśnie po to jest ten kawałek papieru, w innym przypadku mówimy o psie w typie czy mieszańcu. Mit o tym, jakoby koreańscy hodowcy rozmnażali Jindo głównie na mięso rozniósł się zdecydowanie za daleko. W nielegalnych fermach znajdziemy głównie psy w typie ras (różnych, choć najwięcej w typie Jindo – to najczęściej spotykany pies w Korei), Korean Village Dogs czy mieszańce i to one są ratowane przez fundacje. Trzeba podkreślić, że każdy pies, niezależnie od pochodzenia czy rasowości zasługuje na taki sam szacunek, opiekę i kochający dom! 

Znaczna większość psów importowanych z Korei to Korean Village Dogs, Jindo mix, jak również zdarzają się psy w typie którym w badaniu DNA wychodzi 100% Jindo. Bywa, że na pierwszy rzut oka nie odróżnimy mieszańca od rasowego Jindo – co jest logiczne biorąc pod uwagę, że pochodzą z tego samego terenu, należą do tej samej rodziny szpiców i mają wiele cech wspólnych, ale są też takie które różnią się naprawdę bardzo.

Skąd w ogóle wzięło się pojęcie hodowania Jindo na mięso w Korei? Dowiesz się w tym artykule “Jindo a fermy psiego mięsa“.

A jeżeli interesuje Cię dlaczego koreański Skarb Narodowy jest jednym z najczęściej spotykanych psów w tamtejszych schroniskach, przeczytaj w zakładce “Jindo w Korei“.